28th Aug, 2015
நனவினால் நம்நீத்தார் என்பர் கனவினால்
காணார்கொல் இவ்வூ ரவர்.
(குறள் 1220: கனவு நிலை உரைத்தல் அதிகாரம்)
நனவினால் – விழித்திருக்கையில்
நம்நீத்தார் என்பர் – என்னை என் காதலர் நீங்கியதைக் குற்றம் சொல்கிறார்
கனவினால் – கனவில் அவர் நீங்காது இருத்தலைக்
காணார்கொல் – காணார்போலும்
இவ்வூரவர் – இவ்வூரார்.
காதற் தலைமகள், தன் காதலரை ஊரார் குற்றம் சொல்வதைக் கேட்டு இவ்வாறு கூறுகிறாளாம். “ஊரார் என் காதலர் நான் விழித்திருக்கும்போதே என்னை நீங்கிச் சென்றதைக் குற்றமாகச் சொல்கிறார்களே, நாங்கள் கனவில் நீங்காது இருத்தலை இவ்வூரார் கண்டிலர் போலும்”. அவளுக்கு காதற் தலைமகன் மேல் வருத்தம் இருப்பினும், ஊரார் அவனைப் பழிப்பதை அவளால் பொறுக்க முடியவில்லை.
Transliteration:
nanavinAl namnIttAr enbar kanavinAl
kANArkol ivvU ravar
nanavinAl – when in wakeful state
namnIttAr enbar – that my lover left me, they fault
kanavinAl – in my dreams, he does not leave me
kANArkol – would not see
ivvU ravar – the people of this town
Listening to the towns people blaming her lover for leaving her, the maiden says, “The towns people find fault in him for leaving me, in wakeful hours; perhaps they don’t see him not doing so in my dreams”. However painful it is for her, she does not like the fact that others find fault in him.
“They fault my lover for leaving me while I am wakeful
Don’t they see him not leaving me in dreams miserable?”
இன்றெனது குறள்:
நனவில் பிரிந்ததை குற்றம்சொல் ஊரார்
கனவின்கண் காணார்போ லும்
nanavil pirindadai kuRRamsol UrAr
kanavinkaN kANArpO lum
அவனிவன் பக்கங்கள்... 