குறளின் குரல் – 352

30^th March 2013

அடல்வேண்டும் ஐந்தன் புலத்தை விடல்வேண்டும்
வேண்டிய வெல்லாம் ஒருங்கு.

                         (குறள் 343: துறவுஅதிகாரம்)

Transliteration:

aDalveNDum aindhan pulaththai viDalvEnDum

vENdiya vellAm orungu

aDal veNDum – must quell

aindhan pulaththai – the desires of all five senses

viDalvEnDum – must quit the attachment

vENdiyavellAm  – in all these things that have been created for enjoyment

orungu – all at once

Without saying why and for what, vaLLuvar says that one must quell the desires of five senses and also must relinquish what would be nice to have in life to relish, all at once. It is not even clear as to whom it is addressed to. Since it is under the chapte of Renunciation, we must surmise that this is meant for people of ascetic pursuit. In Parimelazhagar’s commentary, he says, “forthose who attain heavenly abode”; thought cannot be refuted, it is possible that he has got the hint from a verse in “nAlaDiyAr”.

In this verse perhaps the word “aDal” could mean strength out of penance! For someone to get the strength out of penance they have to quell and leave the desires born out of the five senses, that too all at once.. The word vEnDum must have been vEnDin.. Perhaps the mistake crept while copying form only palm-leaf to another.

“Must quell the desires of five senses and relinquish

 All at once what would be nice having in life to relish”

“must quell the desires of five senses all at once,

  Should one desire the strength out of penance!”

தமிழிலே:

அடல் வேண்டும் – கொன்றொழிக்க வேண்டும்

ஐந்தன் புலத்தை – ஐந்து புலன்களால் எழும் ஆசைகளை

விடல்வேண்டும் – பற்றினை விட்டுவிட வேண்டும்
வேண்டியவெல்லாம் – நுகருதல் பொருட்டு படைக்கப்பட்ட அனைத்திலும்

ஒருங்கு – ஒன்றாக, ஒரே நேரத்தில்

எதற்கு என்று சொல்லாமல், இக்குறள் ஐம்புலன்களால் விளையும் ஆசைகளைக் கொன்று ஒழிக்கவேண்டும் என்றும், நுகருதல் பொருட்டு படைக்கப்பட்ட அனைத்தும் வேண்டுவனவாயிருப்பினும் அவற்றின் மீது பற்றினையும் ஒருங்கே விட்டுவிட வேண்டும் என்கிறார் வள்ளுவர். இது துறவு நெறி மேல் செல்பவர்களுக்காகவே கூறப்பட்டதாகக் கருதவேண்டும். பரிமேலழகர் உரை “வீடு எய்துவாருக்கு”என்கிறது. மறுப்பதற்கு இல்லையென்றாலும், அவர் கீழ்காணும் நாலடியாரின் பாடலையொட்டி பொருள் செய்திருக்கலாம் என்று கருத இடமுண்டு. அப்பாடலானது:

மெய்வாய்கண் மூக்குச் செவியெனப் பேர்பெற்ற

ஐவாய வேட்கை அவாவினைக் – கைவாய்

கலங்காமல் காத்துய்க்கும் ஆற்றல் உடையான்

விலங்காது வீடு பெறும்.

இக்குறளில் அடல்வேண்டும் என்பது அடல் வேண்டின் என்று இருந்திருக்கலாம். அப்போது புலனைந்தும் அடங்கினால் கிடைப்பது வலிமை என்னும் பொருள் கிடைக்கும். தவவலிமைப் பெறுவதற்கு புலனைந்தும் அடங்குதல் வேண்டுமன்றோ?

இன்றெனது குறள்:

கட்டுறுத்தி ஐம்புலத்து ஆசைகளை, வேண்டியவும்

விட்டொழித்துச் செய்தல் துறவு

தவவலிமைக் கூடுமே ஐம்புலனா சைகள்

உவக்கா தொருங்கொழித் தார்க்கு

kaTTuRuththi eyembulaththu AsaigaLai, vENDiyavum

viTTOzhiththuch seydhal thuRavu.

tava valimaik kUDumE aimpulanA saigaL

uvakkA thorungkozhit tArkku