9th Nov 2014
களித்தறியேன் என்பது கைவிடுக நெஞ்சத்து
ஒளித்ததூஉம் ஆங்கே மிகும்.
(குறள் 928: கள்ளுண்ணாமை அதிகாரம்)
களித்தறியேன் – கள்ளுண்டிலேன்
என்பது கைவிடுக – என்று பொய்யுரையாகக் கூறுவதை ஒழிக
நெஞ்சத்து – உள்ளத்தில்
ஒளித்ததூஉம் – ஒளித்த கள்ளமானது (அதாவது கள்ளுண்ணும் கள்ளம்)
ஆங்கே மிகும் – உரைத்த பொய்க்கு மாறாகக் கள்ளுண்டு, பிறர் காணும் போது வெளிப்பட்டுவிடும்.
கள்ளுண்ணுதலுக்கு அடிமைப் பட்ட ஒருவர், தாம் கள்ளை உண்ணுவதேயில்லை என்று பொய்யுரையாகக் கூறாமல் இருக்க வேண்டும். ஏனெனெலில், அவரால் மீண்டும் கள்ளுண்ணாமல் இருக்கவியலாது. அவ்வாறு உண்ணும்போது அவர்களது குற்றம் தாமாகவே வெளிப்பட்டுவிடும் அல்லவா? கள்ளுண்போர்க்கு தம்முடைய சுயத்தை இழப்பது நிகழுமாகையால், அவர் கூறுகிற பொய்க்கு வாழும் காலம் குறைவு. கள்ளுண்பதே ஒரு குற்றம். இதில் பொய்யுரை வேறு தேவையில்லை என்று வள்ளுவர் அறிவுறுத்துகிறார்.
Transliteration:
kaLiththaRiyEn enbadhu kaiviDuga nenjaththu
oLiththadUum AngE migum
aLiththaRiyEn – I have never drunk toddy
enbadhu kaiviDuga – lying as such must be avoided
nenjaththu – in the heart
oLiththadUum – hidden evil of drinking toddy
AngE migum – when caught red-handed next time, while drinking toddy, it will be exposed
Those that are addicted to toddy drink shall not lie that they never drink toddy. Since the addiction will not let them abstain after all, their fault will automatically expose itself, when they next time consume toddy. Also, since toddy drinkers are likely to act foolish, and are not be self-controlled, their lies are short-lived and expose themselves. “Toddy drinking as such is a blamable evil and a grievous fault. At least refrain from lying about it” implies vaLLuvar in this verse.
“Let toddy drinkers at least not lie about their habit
As their lie is short-lived and be exposed in a bit”
இன்றெனது குறள்:
கள்ளுண்போர் இல்லையென்று சொல்லீர் ஒளித்தாலும்
துள்ளிவெளி யாகுமக்குற் றம்
kaLLuNbOr illaiyenRu sollIr oLiththAlum
thuLLiveLi yAkumakkuR Ram
அவனிவன் பக்கங்கள்... 